นักเล่นเครื่องโต๊ะ ศาสตร์แห่งการอวด ที่สุดของนักสะสม
Meet the Master ชวนออกไปตามหา นักเล่นเครื่องโต๊ะ ศาสตร์แห่งการอวดที่มีมาแต่ครั้งรัชกาลที่ 5 สิ่งสะท้อนความมั่งคั่งของบ้านเมือง การเล่นของสะสมหนึ่งเดียวในไทยที่มีพระราชบัญญัติออกมาสำหรับควบคุมการตรวจตัดสิน ทั้งยังถือเป็นดุษฎีบัณฑิตของนักสะสม
“การเล่นเครื่องกระเบื้องมีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ผู้ดีสมัยอยุธยานิยมเล่นและสะสมเครื่องกระเบื้องโดยเฉพาะจากจีน ในจดหมายเหตุลาลูแบร์ก็พูดถึงการตกแต่งบ้านเรือนของขุนนางหรือผู้มีฐานะด้วยเครื่องกระเบื้องจีน แต่ในสมัยรัตนโกสินทร์ยุครัชกาลที่ 5 มีการยกระดับการสะสมเครื่องกระเบื้องมาสู่การเล่นเครื่องโต๊ะ ถึงขั้นที่มีการออกพระราชบัญญัติตรวจตัดสินชิ้นเครื่องโต๊ะ ถือเป็นกฎหมายที่ควบคุมการเล่นสิ่งสะสมชนิดเดียวในประเทศไทยที่ยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งในสมัยก่อนนอกจากจะนิยมตั้งเครื่องกระเบื้องกังไสของจีนแล้ว เราก็ยังนิยมตั้งเครื่องกระเบื้องญี่ปุ่น เครื่องพอสเลนส์ของฝรั่ง เครื่องมาโจลิกาของอิตาลี เครื่องแก้วเจียรนัยก็มีตั้ง หรือแม้แต่เครื่องทองเหลืองก็มี การเล่นเครื่องโต๊ะจึงสะท้อนยุคบ้านเมืองดีมั่งคั่งได้อีกด้วย”
ธนพันธุ์ ขจรพันธุ์ นักสะสมและนักเล่นเครื่องโต๊ะบอกเล่าถึงความสำคัญของ การเล่นเครื่องโต๊ะ ที่แม้จะใช้เครื่องกระเบื้องจาก ชาติต่างๆ แต่เป็นการเล่นที่มีเพียงหนึ่งเดียวคือประเทศไทย ซึ่งการจะเล่นเครื่องโต๊ะได้นั้นต้องเริ่มจากการเป็นนักสะสม และค่อยๆ เก็บรวบรวมเครื่องโต๊ะในคอลเล็คชันต่างๆ ซึ่งกระจายอยู่ตามตลาดขายของเก่าและนักสะสมของเก่าทั่วประเทศ บางคนต้องใช้เวลาเป็น 10 ปี 20 ปี จึงจะเริ่มนำเครื่องกระเบื้องลวดลายต่างๆ มาเข้าชุดจัดเป็นเครื่องโต๊ะได้ และอีกกฎสำคัญของเครื่องโต๊ะคือ “การสร้างสมดุลให้กับสิ่งซึ่งไม่สมมาตร” โดยที่มีของชิ้นบังคับ 8 สิ่ง และพระราชบัญญัติตรวจตัดสินเครื่องโต๊ะเป็นแกนหลักสำคัญของ…การเล่นเครื่องโต๊ะ
ขอบคุณสถานที่ถ่ายทำ : วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์
