Home Away From Home เกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่ : หนังสือของนักเดินทางกลับบ้านตัวยง
Lite

Home Away From Home เกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่ : หนังสือของนักเดินทางกลับบ้านตัวยง

Focus
  • Home Away From Home เกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่ โดย ก็อต -ปิยฤทธิ์ ปัญจธรรมวิทย์ คนติดบ้านระดับมงกุฏเพชร ที่ไม่เคยก้าวขาออกนอกประเทศด้วยเหตุผลหลักข้อหนึ่งคือ กลัวเครื่องบิน
  • ก็อต เลือกเดินทางไปสู่ประเทศเกาหลีใต้ สถานที่ที่มีเพื่อนรัก และเพื่อนใหม่ บ้านอีกหลังที่เขาได้ไปเห็นและไปอยู่ถึงสี่ฤดู

บ้าน ในความหมายของคุณเป็นแบบไหน 

บ้าน ซึ่งเป็นคำนาม ตามความหมายของพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ให้ความหมายถึง ที่อยู่ สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย หรือบริเวณที่เรือนตั้งอยู่ 

แต่หากแปลตามความหมายด้านความรู้สึกแล้ว บ้าน ในรายละเอียดของแต่ละคนย่อมต่างกันออกไป ซึ่งหนังสือความเรียงขนาด 288 หน้าในชื่อ Home Away From Home เกาหลีใต้ที่เห็นและไปอยู่ ที่เรากำลังเปิดอ่านในตอนนี้ กำลังบอกเล่าถึง “บ้าน” ที่ ก็อต-ปิยฤทธิ์ ปัญจธรรมวิทย์ ผู้เขียน ได้พบเจอระหว่างที่เขาออกเดินทาง 

บ้านของก็อต

หลังจากเริ่มสำรวจบ้านหลังที่ 1 ซึ่งก็คือบ้านที่เขาใช้สำหรับพักผ่อนอาศัยผ่านหน้ากระดาษ เราไม่ได้เห็นหรอกว่า บ้านของก็อตมีหน้าตาแบบไหน มีเฟอร์นิเจอร์อะไรบ้าง แต่สิ่งที่รู้คือเขาเป็นคนติดบ้าน แบบที่สถาปนาตัวเองให้อยู่ระดับมงกุฏเพชรไปเลยทีเดียว ข้อสอง เขาไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศ และสาม เขาเป็นคนกลัวเครื่องบิน 

จุดร่วมอย่างหนึ่งคือสถานะคนติดบ้านระดับมงกุฏเพชรนี่แหละ ที่ทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็น ว่าเหตุผลไหนกันที่จะพาให้เราออกไปไกลกว่าละแวกบ้านได้ เราว่าเหตุผลในการออกเดินทางมีอยู่สองข้อใหญ่ที่หลายคนน่าจะลงความเห็นไว้ตรงกันคือสถานที่ที่จะไป และผู้คน ซึ่งอย่างหลังเราว่าก็อตบอกเล่าถึงเหตุผลในข้อนี้ไว้อยู่ตลอด 

บ้านที่อยู่ห่างออกไป 5 นาที

เหตุผลข้อสองนั้นเอง ที่เป็นส่วนหนึ่งทำให้ก็อตได้สวมบทบาทตำแหน่ง Happiness Manager ที่โฮสเทลใกล้บ้านซึ่งอยู่ห่างออกไปราว 5 นาทีเดินเท้า หลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ทำให้ก็อตต้องขอความช่วยเหลือจากมิตรสหายอย่าง ศานนท์ แห่ง Once Again Hostel ซึ่งนอกเหนือจากมิตรคนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าเหตุผลข้อสองได้ขยายจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากที่แห่งนั้น ด้วยผู้คนนานาประเทศที่แวะเวียนเข้ามารู้จักในโฮสเทล สถานที่ที่เปรียบเหมือน “บ้าน” อีกหลังของเขาไปแล้ว

บ้านที่ห่างไกลออกไปราว 5 ชั่วโมง 

และก็เหตุผลข้อสองอีกนั่นแหละ ที่เป็นหนึ่งในความเชื่อมั่นให้กับการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรกในชีวิต หมุดหมายก็อย่างที่ชื่อหนังสือบอกไว้ “เกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่” เกาหลีใต้ที่ก็อตรู้จักแต่เพลง โพโกชิพตา (Bogoshipda) ของคิมบอมซู แต่ถึงอย่างนั้นก็มีทั้งเพื่อนรักและเพื่อนใหม่ที่รอคอยต้อนรับเขาให้ไปเยือน 

“เพราะไปอยู่ ถึงได้เห็น” จากที่บอกว่าไม่เคยไปมาก่อนในชีวิต กลายเป็นว่าการไปหาเพื่อนครั้งหนึ่ง กลับตามมาด้วยครั้งต่อๆ ไป ทำให้เขาได้ไปสัมผัสเกาหลีใต้ถึงสี่ฤดู ได้พบเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิด ได้ชนแก้วกับแก๊งทรชนตับ ได้รู้สึกอบอุ่น ได้รู้จักการสอบซูนึง มีประสบการณ์ไปเยือนเขต DMZ (เขตปลอดทหารเกาหลี) ไปจนถึงความเป็นอยู่และวัฒนธรรมของคนเกาหลีอีกมากมายที่ได้เรียนรู้และเข้าใจ ในฐานะของคนที่ไปอยู่ ก็อตได้ทำหน้าที่บอกเล่าสิ่งที่เห็นออกมาได้น่าฟัง ถ้าให้จินตนาการคงนึกถึงการนั่งอยู่ในวงสนทนาที่มีเพื่อนคุยสนุกคนหนึ่งกำลังบอกเล่าสิ่งที่เจอมาให้ฟังอย่างออกรส หลายความรู้สึก แต่บทจะจริงจังก็มีสาระแฝงเข้ามาเป็นระยะ ทำให้ผู้อ่านอย่างเราได้เห็นภาพนั้นไปด้วย

หลังจากไล่สายตาผ่านเรื่องเล่าในฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง ฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ ของหนังสือเล่มนี้จบลง ไม่ว่าจะเป็นนักเดินทางกลับบ้านระดับมงกุฎเพชร หรือนักท่องเที่ยวระดับเหรียญทอง เราว่าก็น่าจะมีความรู้สึกหนึ่งที่เกิดขึ้นคล้ายๆ กัน นั่นคือ อยากเปิดประตูออกจากบ้าน ไปสำรวจบ้านข้างนอกที่ใหญ่กว่าดูบ้างแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลข้อไหนก็ตาม 

Fact File 

  • Home Away From Homeเกาหลีใต้ ที่เห็นและไปอยู่ เขียนโดย ปิยฤทธิ์ ปัญจธรรมวิทย์
  • สำนักพิมพ์ Salmon
  • ราคา 370 บาท

Author

สุกฤตา โชติรัตน์
มนุษย์ผู้ค้นพบพลังงานพิเศษจากประโยคในหนังสือ อาหารจานโปรดและเพลงที่ฟัง อยากเลี้ยงแมวและตั้งใจว่าจะออกไปมองท้องฟ้าบ่อยๆ