ท่องยุทธภพของ โกวเล้ง ผู้สร้างตำนานลี้คิมฮวง มีดบินไม่พลาดเป้า

“ในสายตาของผู้คนจำนวนมาก เรื่องจีนกำลังภายในมิเพียงไม่ใช่วรรณกรรม ถึงกับไม่อาจนับเป็นนวนิยาย  เฉกเช่นกับไส้เดือนแม้เคลื่อนไหวได้ แต่น้อยคนนักที่เห็นมันเป็นสัตว์เลื้อยคลาน” นักเขียนนิยายจีนกำลังภายในเลื่องชื่อนาม โกวเล้ง (แปลว่า มังกรโบราณ) เขียนไว้ใน “หมายเหตุผู้ประพันธ์” ของนิยายเรื่อง วีรบุรุษสำราญ (สำนวนแปลโดย น. นพรัตน์) ถึงความตั้งใจของเขาที่จะเปลี่ยนแนวการเขียนนิยายจีนกำลังภายในให้ฉีกออกจากกรอบเดิมๆ ที่ตัวเขามองว่าเนื้อเรื่องของนิยายส่วนใหญ่เน้นการเข่นฆ่า ล้างแค้น มีตัวละครมากเกินจำเป็น เดาตอนจบได้ง่าย และขาด “อารมณ์”

โกวเล้ง (พ.ศ.2480 – พ.ศ.2528) จึงเห็นว่านักเขียนเองต้อง “ทดลองโดยไม่หยุดยั้ง” เพื่อให้เนื้อเรื่องมีส่วนผสมที่ลงตัวทั้งบู๊ (ต่อสู้) และ เฮียบ (คุณธรรม) ดังที่เขาเขียนว่า

“พวกเราแม้มิกล้ามุ่งหวังให้ผู้อื่นยึดถือเรื่องจีนกำลังภายในเป็นวรรณกรรม อย่างน้อยก็ขอให้ได้รับการยึดถือเป็นนวนิยาย”

แม้โกวเล้งจะจากโลกนี้ไปในวัยเพียงแค่ 48 ปี เมื่อวันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2528 ที่กรุงไทเป ไต้หวัน ด้วยโรคตับแข็ง เพราะการดื่มสุราอย่างหนัก จนมีฉายาว่า “ปีศาจสุรา” แต่เขาก็ประสบความสำเร็จในการฝากผลงานเลื่องชื่อจำนวนมากทั้งในโลกวรรณกรรมและการสร้างตัวละครในยุทธภพที่จับใจผู้อ่านอย่างมาก อาทิ ลี้คิมฮวง (ฤทธิ์มีดสั้น), ชอลิ่วเฮียง, เล็กเซี่ยวหงส์ (หงส์ผงาดฟ้า) เซียวฮื้อยี้ และ เซียวจับอิดนึ้ง (จับอิดนึ้ง)

ตัวละครในนิยายของโกวเล้งมักแฝงด้วยอารมณ์ความรู้สึกเปลี่ยวเหงา รักอิสระ มีคุณธรรม จิตใจกว้างขวาง และชอบร่ำสุรา ซึ่งนักอ่านต่างก็สังเกตว่าล้วนมีส่วนคล้ายกับบุคลิกของโกวเล้งเอง

โกวเล้ง เคยกล่าวว่า “ตัวเอกในนิยายกำลังภายในก็เป็นคนผู้หนึ่ง มีชีวิตเลือดเนื้อ มีความคิด มีอารมณ์ความรู้สึก ดังนั้นพวกเขามีบุคลิกลักษณะที่แตกต่างกัน บ้างเย็นชาดั่งหินผา บ้างอุ่นระอุราวอัคคี บ้างเคร่งขรึมไม่พูดจา บ้างงามสง่าเจ้าสำราญ ยังมีบ้างที่ยามปกติดูไปขลาดเขลาอ่อนแอ แต่เมื่อเผชิญเรื่องราวสำคัญกลับสามารถแสดงออกซึ่งการตัดสินใจและความกล้าหาญที่ผู้คนธรรมดาไม่อาจเปรียบเทียบได้ คนความจริงมีมากมายหลายแบบ ระหว่างที่สร้างสรรค์ตัวละครในนิยาย ย่อมสมควรปั้นบุคลิกที่แตกต่างกันอย่างหลากหลาย ไม่เช่นนั้นนิยายชนิดนี้ก็ไม่คู่ควรให้เขียนแล้ว”

โกวเล้ง มีชื่อจริงว่า ฮิ้มเอี้ยวฮั้ว เกิดที่ฮ่องกงในปี พ.ศ.2481 ชาติกำเนิดไม่แน่ชัดแต่สันนิษฐานว่าพ่อของเขาเป็นชาวมณฑลกังไส (เจียงซี) ประเทศจีน และอพยพไปอยู่ที่ฮ่องกง หลังจบการศึกษาภาคประถมที่ฮ่องกง เขาเดินทางไปเรียนต่อที่ไต้หวันตามลำพังในวัย 14 ปี

แรกเริ่มค่าใช้จ่ายในไต้หวันมาจากครอบครัวที่ฮ่องกงแต่เมื่ออายุ 18 ปี ครอบครัวก็ขาดการติดต่อโดยไม่มีการเปิดเผยถึงสาเหตุ และทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอย่างยากแค้น เร่ร่อน แต่ก็สามารถหางานทำจนส่งตัวเองเรียนจบ แผนกภาษาต่างประเทศ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยต้ากัง ด้วยคะแนนภาษาอังกฤษดีเยี่ยม

การทำงานในตำแหน่งบรรณารักษ์ ประจำห้องสมุดของคณะที่ปรึกษาทหารอเมริกาประจำไต้หวัน ที่ไทเป ทำให้เขาได้มีโอกาสอ่านงานวรรณกรรมของนักเขียนชาวตะวันตก เช่น ลีโอ ตอลสตอย, เออร์เนสต์ เฮมมิงเวย์ และ วิลเลียม เช็คสเปียร์ ซึ่งต่อมากลายเป็นแรงบันดาลใจให้เขาแต่งนิยายกำลังภายในที่ออกจากกรอบเดิม คือเรื่องการฆ่าล้างแค้นและศึกสายเลือด มาเน้นเรื่องความขัดแย้งทางจิตใจ ปรัชญาการดำเนินชีวิต มิตรภาพและคุณธรรม ความกล้าหาญที่สูงส่งกว่าด้านวิทยายุทธ จนประสบความสำเร็จและได้รับการยอมรับในวงการวรรณกรรม

เล็กเซี่ยวหงส์ ตัวละครในนิยายกำลังภายในแนวสืบสวนชุด หงส์ผงาดฟ้า ได้รับแรงบันดาลใจจาก เชอร์ล็อก โฮมส์ ของอาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ ส่วนตัวละครอย่าง ชอลิ่วเฮียง ดัดแปลงมาจากตัวละครนักสืบชาวฝรั่งเศส อาร์แซน ลูแปง จากนวนิยายของ มอริส เลอบล็อง

เรื่อง ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่ นั้นโกวเล้งได้รับอิทธิพลจากเรื่อง เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ของ มาริโอ พูโซ ส่วนเรื่องเหยี่ยวนรกทะเลทราย มาจาก โกลด์ฟิงเกอร์ ของ เอียน เฟลมมิ่ง และเรื่องวีรบุรุษสำราญดัดแปลงมาจากนวนิยายเรื่อง Tortilla Flat (หรือชื่อโลกียชน ฉบับแปลโดย ประมูล อุณหธูป) ของจอห์น สไตน์เบ็ค

นิยายของโกวเล้งมักจบแบบ Happy Ending โดยเขาให้เหตุผลว่า “ข้าพเจ้าเห็นว่าในชีวิตมีเรื่องที่ไม่สมปรารถนา ไม่สุขสันต์มากพออยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องให้พวกเราเพิ่มเติมลงไปอีก…ข้าพเจ้ายินยอมสรรเสริญความหฤหรรษ์ ไม่ต้องการบรรยายความโศกศัลย์”

โกวเล้งได้รับฉายาว่า ปีศาจสุรา เพราะสุราเป็นสิ่งที่เขาขาดไม่ได้จนเป็นโรคตับแข็งและเสียชีวิตในที่สุด ว่ากันว่าเขานิยมคบค้าผู้คนมากหน้าหลายตาเพื่อขจัดความเหงา และเงินมักหมดไปกับการดื่มสุรา รวมทั้งเลี้ยงเพื่อนฝูง ตัวละครในนิยายของโกวเล้งจึงมักเป็นนักดื่มตัวฉกาจเช่นเดียวกับเขา ไม่ว่าจะเป็น ชอลิ่วเฮียง ลี้คิมฮวง เล็กเซี่ยวหงส์ เซียวจับอิดนึ้ง และซาเสียวเอี้ย

โกวเล้งเคยเขียนไว้ว่า “ความจริงข้าพเจ้าไม่ใช่รักการดื่มสุราที่สุด ข้าพเจ้ามิได้ชมชอบรสชาติของสุรา หากแต่เป็นเพื่อนในวงสุรา และบรรยากาศในวงสุรา บรรยากาศเช่นนี้มีแต่สุราจึงสร้างขึ้นได้” และเป็นที่กล่าวว่านอกเหนือจากสุราชีวิตเขาไม่เคยขาดหญิงงาม แต่สุดท้ายชีวิตแต่งงานทั้ง 2 ครั้งของเขาก็ล้วนล้มเหลว

ในวาระครบรอบ 35 ปีของการจากไปของโกวเล้งในวันที่ 21 กันยายน 2563 Sarakadee Lite ชวนผู้อ่านร่วมท่องยุทธภพกับเหล่าจอมยุทธจากปลายปากกาของโกวเล้งได้ผ่าน 5 นิยายดังของเขา

ฤทธิ์มีดสั้น              

ฤทธิ์มีดสั้น นับว่าเป็นผลงานชิ้นเอกของโกวเล้งที่ทำให้ตัวละครเอกอย่าง ลี้คิมฮวง ที่มีอดีตแสนเจ็บช้ำกับอาวุธมีดบินไม่พลาดเป้าของเขาติดตรึงใจผู้อ่าน เนื้อเรื่องฤทธิ์มีดสั้นมีความซับซ้อน ตัวละครมีหลากหลายอารมณ์แฝงไว้ด้วยปรัญญาชีวิตโดยเน้นที่คุณธรรมและมิตรภาพ

จิตใจซื่อตรง มีน้ำใจและเปี่ยมคุณธรรมของลี้คิมฮวงทำให้เขาเป็นตัวละครที่ทำให้ผู้อ่านประทับใจได้ไม่ยาก เขายินยอมให้ผู้อื่นทรยศเป็นหมื่นครั้งแต่ไม่ยินยอมทรยศผู้ใดแม้เพียงสักครั้ง ส่วนตัวละครที่น่าเห็นใจที่สุดในเรื่องคือ อาฮุย ที่แม้เก่งกาจวิชากะบี่แต่กลับอ่อนไหวที่สุดในเรื่องความรักจนเกิดโศกนาฏกรรมแห่งรักในท้ายที่สุด

วาทะทัชใจ : “น้ำตาความจริงมีรสเค็ม แต่มีน้ำตาบางประเภทที่จำต้องปล่อยให้ไหลอยู่ในอก นั่นมิเพียงเค็มเท่านั้น ยังขมชื่นอีกด้วย โลหิต…ความจริงก็มีรสเค็มแต่หากว่าใจคนผู้นั้นแหลกสลายแล้วโลหิตที่หยาดหยดในหัวใจยังขมฝาดมากกว่าน้ำตามากมายนัก”

ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่

นิยายเรื่องนี้โกวเล้งได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่อง เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ของ มาริโอ พูโซ เนื้อเรื่องตัดความซับซ้อนพิรี้พิไรตามแบบดั้งเดิมของนิยายบู๊ลิ้ม จะต่างออกไปจากนิยายจีนในยุคนั้นก็ตรงที่มีตัวละครน้อยลง เดินเรื่องเข้มข้น และนับเป็นเรื่องที่หดหู่ที่สุดเรื่องหนึ่งของโกวเล้ง

ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่ หมายถึงคนสามคนที่มีชีวิตเลือดเนื้อ ความรักความแค้น การทรยศหักหลังคุณธรรมและกล้าหาญ มือสังหารอย่างเม่งแชฮุ้นมีชีวิตอ้างว้างหดหู่และเปล่าเปลี่ยวเดียวดายที่สุดเปรียบดั่งดาวตกที่ปรากฏวูบเดียวก็หายไป ส่วนสาวงามอย่างเซี่ยวเตี๊ยบคือผีเสื้อที่เปราะบางและต้องกล้ำกลืนความทุกข์และความคับแค้น และเล่าแป๊ะคือตัวแทนของกะบี่ที่เป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจ

วาทะทัชใจ:“ความตายบางทีอาจไม่เจ็บปวด แต่ความปวดร้าวของการถูกสหายหักหลังสุดที่ผู้คนจะทนทานรับได้”

วีรบุรุษสำราญ

เรื่องวีรบุรุษสำราญได้รับแรงบันดาลใจจากนวนิยายเรื่อง Tortilla Flat ของ จอห์น สไตน์เบ็ค และถือเป็นเรื่องที่โกวเล้งเน้นเรื่องคุณธรรมน้ำมิตรมากกว่าฉากต่อสู้ เรียกว่าได้ว่าเป็นงานเขียนแนวสุขนิยมที่ว่าด้วยบุคคลประหลาด 4 คนที่อาศัยอยู่ร่วมกันใน “เคหาร่ำรวย” (แต่สภาพซอมซ่อ) ประกอบด้วย ก๊วยไต้โล่ว ซึ่งเป็นคนตรงไปตรงมา กล้าหาญแต่ดื้อรั้น เฮ้งต๋ง จอมเกียจคร้านที่ชอบนอนนิ่งๆไม่เคลื่อนไหว อี้ฉิกผู้มีใบหน้างดงามแต่วาจาเชือดเฉือนและผ่านการตายมาแล้ว 7 ครั้ง และ ลิ้มไท้เพ็ง ชายหนุ่มบอบบางที่ประวัติความเป็นมายังเป็นปริศนา

วาทะทัชใจ:“ท่านมิต้องกลัดกลุ้มกังวลต่อความร่ำรวย ยิ่งไม่ต้องคับแค้นกลัดกลุ้มต่อความยากจน ขอเพียงท่านรู้จักแสวงหาความสุขที่สมควรได้ใส่ตัว ก็ไม่เสียดายที่ถือกำเนิดมา”

หงส์ผงาดฟ้า

หงส์ผงาดฟ้า เป็นชุดนวนิยายแนวสืบสวนสอบสวนที่โกวเล้งได้แรงบันดาลใจจากเรื่อง เชอร์ล็อก โฮมส์ ของ อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ แบ่งออกเป็น 7 ตอนคือ เล็กเซี่ยวหงส์ จอมโจรปักดอกไม้ สองนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ บ่อนพนันเบ็ดเงิน หมู่ตึกภูตพราย เกาะมหาภัย และ กระบี่พิโรธ ทุกตอนเนื้อเรื่องแยกเป็นเอกเทศ ซ่อนเงื่อนปมปริศนาและการสืบสวนเพื่อคลี่คลายคดีโดยมีตัวละครหลักคือ เล็กเซี่ยวหงส์ ผู้ออกท่องยุทธภพโดยไม่เคยพกกะบี่ เขาใช้เพียงแค่ยอดวิชาเล่งชี้จี้ทง (ดรรชีสัมพันธ์จิตใจ) และวิชาตัวเบาซังปวยใช่เอ็ก (ปีกคู่เหินเวหา) ก็ทำให้เป็นที่เลื่องลือว่าเป็น จอมยุทธอัจฉริยะ

วาทะทัชใจ: “ความกลัวประการสำคัญที่สุดคือความอ้างว้างเดียวดาย”

เซียวฮื้อยี้

เรื่องราวของพี่น้องชายฝาแฝดที่กำพร้า และต้องถูกพลัดพรากจากกันเหตุจากความอาฆาตของประมุขวังบุปผาที่มีต่อพ่อและแม่ของทั้งคู่ แฝดคนหนึ่งชื่อฮวยบ้อข่วย (ดอกไม้ไร้ตำหนิ) ถูกทางวังบุปผาเอาไปชุบเลี้ยง ส่วนอีกคนนามว่าเซียวฮื้อยี้ (ลูกปลาน้อย) ที่เติบโตในหุบเขาคนโฉดที่ชุมนุมคนชั่วร้ายทั้งแผ่นดิน แม้เติบโตในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยคนโฉดแต่เซียวฮื้อยี้กลับมีธาตุแท้ที่ดีงามและปฏิภาณไหวพริบดีเยี่ยม ทำให้แผนการของประมุขวังบุปผาที่อยากให้สองพี่น้องต้องเข่นฆ่ากันเองต้องล้มเหลวในท้ายที่สุด

วาทะทัชใจ : “ความแค้นไม่อาจนำมาซึ่งเกียรติยศแก่ผู้ใด ที่แฝงมากับความแค้นมีแต่ความปวดร้าวและการสิ้นสูญสลาย”

อ้างอิง

• ยุทธจักรมังกรโบราณ โดย พาสนา แพรวพรรณ, สำนักพิมพ์คนหนังสือ, 2536
• ตำนาน อักษร กระบี่ โดย พาสนา แพรวพรรณ, สำนักพิมพ์คนหนังสือ, 2538
• ชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์ โดย เสถียร จันทิมาธร, สำนักพิมพ์สร้างสรรค์-วิชาการ, 2535